Για Μένα

Είμαι εγγονή του Ιωάννου Μεταξά. Γεννήθηκα στην Κηφισιά τον Αύγουστο  του 1939, από την δεύτερη κόρη του Ιωάννα-Νανά. Πατέρας μου ήταν ο   Ευγένιος Α. Φωκάς, ιατρός και Τακτικός Καθηγητής της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Το 1964 παντρεύτηκα τον Αριστομένη Νάσου Περρωτή, Βουλευτή Μεσσηνίας, και αποκτήσαμε τρεις γιούς, τους Αθανάσιο, Ιωάννη και Δημήτριο-Ευγένιο. Σήμερα έχω έξη εγγόνια και κατοικώ στην Κηφισιά, στην οικία του Ιωάννη Μεταξά, την οικία του ΟΧΙ.

Ανήρτησα στο διαδίκτυο την ιστοσελίδα www.ioannismetaxas.gr πριν τρία χρόνια, συγγράφοντας ιστορικά σημειώματα που συνοδεύουν εκτεταμένο αρχειακό υλικό, κυρίως  για την ενημέρωση του κοινού και ιδίως των νέων, που στερούνται άλλων μέσων πληροφόρησης για την ιστορία της νεώτερης Ελλάδας αυτής της περιόδου, χρησιμοποιούν όμως το διαδίκτυο. Ελπίζω ότι με αυτόν τον τρόπο ενισχύω την ανάπτυξη κριτικής σκέψης και καλύτερη κατανόηση ιστορικών συγκυριών, που ερμηνεύουν την πολιτική, το έργο, την προσωπικότητα και τις καθοριστικές για την ελληνική ιστορία αποφάσεις του Ιωάννη Μεταξά.

Ανεβάζοντας στο διαδίκτυο αρχειακό υλικό της 4ης Αυγούστου, και ολόκληρα βιβλία σε μορφή σε pdf, όπως την αρθρογραφία Ε.Βενιζέλου Ι.Μεταξά του 1934, που αναφέρεται στον Εθνικό Διχασμό, τους λόγους του Ι. Μεταξά 1936-1941, που φανερώνουν όλη την δημιουργία του κοινωνικού κράτους, το πνεύμα του και τα έργα του της εποχής αυτής, όπως και τα 133 τεύχη του περιοδικού «η Νεολαία» που καλύπτουν το πνεύμα της Ε.Ο.Ν., κ.ά, ευελπιστώ ότι βοηθώ στην κατανόηση της ιστορικής αυτής περιόδου.

Ένας πρόσθετος λόγος για την δημιουργία της ιστοσελίδας και στα αγγλικά είναι η διαπίστωση ότι η Ελλάδα απουσιάζει ή αναφέρεται ελάχιστα σήμερα στην ξένη βιβλιογραφία αν και η συμμετοχή της υπήρξε καθοριστική για την έκβαση του Πολέμου. Ενώ στα πρώτα χρόνια μετά τον πόλεμο υπήρξαν διθύραμβοι για την ηρωική στάση των Ελλήνων, αφού υπήρξαμε οι πρώτοι μαζί με τους 'Αγγλους που αντισταθήκαμε στον 'Αξονα καθυστερώντας την επίθεση των Γερμανών στη Ρωσία κατά έξη μήνες, σήμερα πια ελάχιστη  μνεία γίνεται, ίσως γιατί αντίστοιχα οι Έλληνες ιστοριογράφοι ελάχιστα αναφέρονται σε αυτήν σε ελληνικά αλλά και ξενόγλωσσα έργα τους.

Οι Έλληνες πολέμησαν για την ελευθερία και την ανεξαρτησία τους ο αγώνας τους έγινε με πνευματικό περιεχόμενο και αξίες ελληνικές. «Η Ελλάς δεν πολεμά δια την Νίκην. Πολεμά δια την Δόξαν. Και δια την τιμήν της», «τελικώς θα εξέλθη όχι μόνον ένδοξος αλλά και μεγαλύτερη» είπε ο Μεταξάς προς τους δημοσιογράφους την 30.10.1940, ένα κείμενο που έπρεπε να αναφέρεται στα σχολικά εγχειρίδια ιστορίας.

Καμία μνεία όμως δεν γίνεται ούτε στα σχολικά βιβλία ιστορίας, όπως διαπιστώνω στις εκδόσεις του 2012 για την Στ’ Δημοτικού και την Γ’ Γυμνασίου, στα οποία αποφεύγετε επιπλέον συστηματικά να αναφερθεί η απόδοση στην Ελλάδα και οριστική ενσωμάτωση των Δωδεκανήσων, που αναγνωρίστηκε στην Συνδιάσκεψη των Παρισίων το 1946 και ολοκληρώθηκε την  28η Οκτωβρίου 1947, με το Νόμο του Ελληνικού Κοινοβουλίου 518 της 16 Ιανουαρίου 1948.  Γιατί άραγε; μήπως φοβούνται ότι θα αναγκασθούν να αναγνωρίσουν τα όσα έκανε ο Ιωάννης Μεταξάς; όταν μάλιστα ο ίδιος είχε αρχίσει την συζήτηση για τα Δωδεκάνησα με τους 'Αγγλους 28 και29.12.1940.
(Ημερολόγιο Ι. Μεταξά, τόμος 4, σελ. 548).

Σήμερα η στάση του Ι. Μεταξά στην προετοιμασία της Ελλάδος για τον πόλεμο και το ΟΧΙ του 1940, και η ενσωμάτωση των Δωδεκανήσων έχει ακόμα μεγαλύτερη γεωπολιτική σημασία  λόγω υφαλοκρηπίδας και η ζώνης ΑΟΖ.

Διανύουμε μία περίοδο μεταπολεμικά όπου η ιστορία απαξιώνεται και ιστοριογραφία αποφεύγει ή διαστρέφει την ιστορική πραγματικότητα. Η διαπίστωση αυτή αφορά και την ερμηνεία της προσωπικότητας και του έργου του Ιωάννη Μεταξά, που ως επί το πολύ  αποσιωπάται, υποβαθμίζεται ή διαμορφώνεται ανάλογα με πολιτικές πεποιθήσεις των ερευνητών. Θεωρώ εξ’ ίσου εγκληματικό αυτό που συμβαίνει με την εμπορευματοποίηση της ιστορίας, με έντυπα γραμμένα στο πόδι ή πρόχειρες τηλεοπτικές παρουσιάσεις, (100 σπουδαιότεροι Έλληνες) που απλουστεύουν  την ιστορία ως επιστήμη και συγχέουν εντέχνως την ιστορική μνήμη των Ελλήνων, παραγνωρίζοντας το ότι η γνώση της ιστορίας αναπτύσσει και οξύνει την κριτική σκέψη και την συνείδηση του παρόντος χρόνου.  

Ελπίζω ότι η ιστοσελίδα αυτή μαζί με τις Πηγές-Αρχεία-Βιβλιογραφία-Βιογραφία της, θα λειτουργήσει με ένα πνεύμα ανανεωτικό στην ερμηνεία και αντιμετώπιση των  ιστορικών γεγονότων, ανοίγοντας νέους διαλόγους και στα θέματα διδασκαλίας της ιστορίας, που προσωπικά με απασχολούν εδώ και πολλά χρόνια.


Το προσωπικό αρχείο του Ιωάννη Μεταξά, η Βιβλιοθήκη, στρατηγικοί χάρτες, φωτογραφίες, λευκώματα και αφιερώματα, και πολλά προσωπικά του αντικείμενα έχουν γίνει δωρεά από την οικογένειά του στα Γενικά Αρχεία του Κράτους και στη Βουλή των Ελλήνων και είναι ανοικτά στο κοινό από το 1970. Το Ημερολόγιό του συνεχίζει να εκδίδεται από τις εκδόσεις Γκοβόστη.